|
درباره وبلاگ  بی سواد فردا کسی است که عکاسی نداند (موهولی ناگی ) آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
نويسندگان
عکاسی
برای محاسبه فاکتور عدسی های مبدل تله، عدد نشانگر گشودگی دیافراگم عدسی اصلی دوربین را در فاکتور عدسی تله کانورتور ضرب کنید و رقم به دست آمده را با دیافراگم عدسی مقایسه کنید تا مقدار نوری را که در اثر نصب عدسی مبدل از دست می رود، پیدا کنید. برای مثال، اگر از یک عدسی مبدل تله با ضریب 3xهمراه با یک عدسی معمولی با دیافرگم 4 استفاده کنید، رقم حاصل 12 خواهد بود یعنی در واقع نور، 3.3درجه افت می کند. در عدسی های 1.4x میزان افت نور یک درجه، در عدسی های 1.7x یک و نیم درجه و در عدسی های 2x دو درجه می باشد.
لنزهای زوم دامنه وسیع
لنزهای زومی که دامنه وسیعی از فاصله های کانونی را در اختیار عکاس قرار می دهند، ( مثلا لنزهای 300-28 میلیمتر و یا 350-50 میلیمتر) در ظاهر جالب توجه اند. اما در عمل این لنزها از نظر طریقه کار، محدودیت هایی دارند .
* لنزهای زوم با دامنه طولانی فاصله کانونی، بسیار حجیم تر از لنزهای مشابه فاصله کانونی ثابت هستند: یک لنز 28 میلیمتری معمولی بسیار جمع و جور است، اما یک لنز زوم 300-28 میلیمتری که روی فاصله کانونی 28 میلیمتر تنظیم شده باشد مسلما دست و پاگیر خواهد بود. * احتمال نمایان شدن افت نور در لنزهای زاویه باز، زیاد است. به نحوی که گوشه های این تصاویر معمولا از قسمت مرکزی آن تیره تر به نظر می رسند. با در نظرگرفتن عکس هایی که برای ایجاد ارتباط موثر با مخاطب نیاز به نورپردازی یکنواخت دارند بپرهیزید. * اعوجاج تصویر بهایی است که شما همیشه برای استفاده از لنزهای با دامنه زیاد فواصل کانونی از بناها و کلا موضوعاتی که شکل ظاهری آنها از خطوط مشخص و مستقیم تشکیل شده اند حتی الامکان خودداری کنید. با وجود اینکه در میانه این دامنه ( مثلا تنظیم 85 میلیمتر روی یک لنز زوم 300-28 میلیمتر) اعوجاج به حداقل می رسد، ولی حتی در این نوع تنظیم هم ممکن است که خطوط کمی موج دار بنظر برسند. * با تنظیم کردن لنزهای زوم بر روی فاصله کانونی های بلندتر، دیافراگم های قابل دسترس کمتر می شوند که ممکن است دست و پای شما را برای بهره بردن از زمان های کوتاه شاتر ببندد و یا شرایط پرنوری را طلب کند . لنزهای با قابلیت های ویژه، مانند لنزهایی که قادرند تصاویری با میدان دید فوق العاده باز را ثبت کنند و یا بر روی موضوعاتی کاملا نزدیک فوکوس کنند، هنگام عکاسی نیاز به مراقب های ویژه ای دارند. از آنجایی که این نوع لنزها، معمولا فوق العاده گران قیمت هستند، بهتر است قبل از خرید آنها به قابلیت های و محدودیت هایشان واقف باشید.
لنزهای زاویه باز(wide-angle) طریقه کار کردن با لنزهای زاویه باز تا طول 28 میلیمتر آسان است. اما هنگامی که طول کانونی به کمتر از 24 میلیمتر می رسد، آنگاه بدست آوردن نتیجه دلخواه، چندان آسان نخواهد بود.
* به یاد داشته باشید که همه لنزهای زاویه باز به میزان قابل توجهی نور را بیشتر به سمت مرکز تصویر( در مقایسه با گوشه های آن) منعکس می کنند، بنابراین برای اطمینان از انتشار یکنواخت نور در تمام صحنه، از تنظیم لنز بر روی بازترین دیافراگم آن خودداری کنید.
* برای جلوگیری از سد شدن میدان دید توسط وسایل جانبی از قبیل فیلتر، هیچگاه به طور همزمان بیشتر از یک فیلتر استفاده نکنید. همچنین مطمئن شوید که روپوش های مخصوص لنز برای فاصله کانونی خاص لنز طراحی شده اند. * با توجه با اینکه میدان دید لنزهای زاویه باز می تواند بسیار وسیع باشد، احتمال در برگرفتن منابع ناخواسته نور نیز در کادر افزایش می یابد( مثلا خورشید). نورهای درخشان حاصل از چنین منابعی می تواند باعث ایجاد نورهای متفرقه و نامنظم(flare) و یا انعکاسات شدید در داخل استوانه لنز شود. استفاده از دیافراگم های بسته تر تا حد زیادی می تواند باعث کنترل این پدیده شود.
* از قرار دادن موضوعات کاملا مشخص،( مثلا صورت اشخاص) در کناره های کادر حتی الامکان خودداری کنید. پدیدار شدن اعوجاج در این تصاویر، خصوصا در عکس هایی با ابعاد کوچکتر کاملا محسوس خواهد بود.
* هنگام کادربندی با لنزهای زاویه باز، بسیار دقت کنید که خط افق، کاملا افقی در کادر ظاهر شود. این لنزها به خاطر وسیع بودن میدان دیدشان، کوچک ترین خطایی را به شکلی اغراق آمیز بر روی فیلم یا حسگر ثبت خواهند کرد.
* از متمایل کردن لنز به بالا یا پایین خودداری کنید مگر اینکه تعمدا بخواهید صحنه را با حالتی اغراق آمیز ثبت کنید.
* از عکاسی با بسته ترین دیافراگم خودداری کنید، شما ندرتا به عمق میدان بدست آمده از چنین دیافراگمی نیاز خواهید داشت و کیفیت کلی تصویر این عمق میدان نیز احتمالا بسیار مطلوب نخواهد بود. با این حال، انتخاب یک دیافراگم بسته هنگام فوکوس کردن بر روی موضوعات بسیار نزدیک، به احتمال زیاد باعث بهبود کیفیت تصاویر خواهد شد.
لنزهای زوم امکان تغییر در بزرگ نمایی تصویر را با فاصله های کانونی گوناگون و بدون نیاز به تعویض لنزهای متعدد، میسر می سازند. لنزهای زوم به گونه ای طراحی شده اند که در حالی که تصویر را در فوکوس نگاه می دارند، امکان تغییر در میدان دید را فراهم کنند. هنگامی که میدان دید بازتر می شود، تصویر باید کوچکتر شده تا سطح فیلم یا حسگر را پر کند. از طرف دیگر وقتی که میدان دید بسته تر می شود، تصویر بزرگتر شده تا سطح فیلم یا حسگر را پوشش دهد.
کار کردن با لنزهای زوم
بهترین راه برای استفاده از لنزهای زوم این است که قبل از تنظیم کادر، فاصله کانونی آنها را در محدوده ای تنظیم کنید که فکر می کنید بهترین جلوه را به عکس خواهد داد. این روش کار کردن، شما را تشویق خواهد کرد که حتی قبل از اینکه دوربین را برداشته و تنظیم کادر را انجام دهید، به صحنه و عوامل موجود در آن فکر کنید. با این روش شما یاد خواهید گرفت که به جای پس و پیش کردن بی هدف زوم برای "یافتن" یک کادر، پیشاپیش در نحوه " بوجود آوردن" آن فکر کنید. پس و پیش کردن بیهوده زوم نه تنها وقت گیر بوده، بلکه عامل از دست رفتن بسیاری از فرصت های عکاسی است.
روش حرفه ای
بسیاری از عکاسان حرفه ای طوری از لنز زوم استفاده می کنند که گویی هنگام عکسبرداری از لنزهای با فاصله کانونی ثابت (prime) بهره گرفته اند. در بیشتر اوقات آنها لنز را بر روی فاصله کانونی دلخواهشان ثابت گذاشته و از تنظیم زوم فقط برای اصلاح ظریف کادر استفاده می کنند. این بهترین روش برای استفاده از لنز زوم است: اضافه کردن و یا حذف کردن فقط "کمی" از صحنه برای ترکیب نهایی. برای بدست آوردن نتیجه ای مشابه با یک لنز معمولی( غیر زوم)، شما مجبور خواهید بود که دوربین را جلو و عقب ببرید. بسته به اینکه به دنبال ثبت چه جلوه ای هستید، می توانید لنز زوم را به طرف دامنه تله فوتو و زاویه باز آن هدایت کنید.
زوم برای کادربندی یکی از موارد استفاده از لنزهای زوم هنگامی است که تغییر موضع برای عکاس وقت گیر، مشکل و یا غیر ممکن می نماید. این لنزها به شما امکان انتخاب چندین فاصله کانونی را به صورت غیر پله ای می دهند.
زوم درحال حرکت
تصور کنید می خواهید از یک گل معمولی عکس بگیرید اما طوری کار کنید که اصلا جلوه گل معلوم نباشد و رنگ های نهفته در گل به صورت انفجاری از نور و حرکت به چشم بیاید. این جلوه، به وسیله کم کردن فاصله کانونی یک لنز زوم به وسیله پیچاندن آن در سرعت چند ثانیه ای شاتر بدست می آید. به منظور تاکید بر روی خطوط محو، هم می توان قبل از فشار دادن دکمه شاتر، تصویر را کمی از فوکوس خارج نمود.
زوم برای ترکیب
تغییر زوم از 80 میلیمتر به 200 میلیمتر به طرحهای تیره، روشن، رنگی و غیر رنگی این امکان را می دهد تا خود را آشکار ساخته و در نتیجه تصویری انتزاعی و جالب به وجود آورند. اما به خاطر داشته باشید که با اضافه شدن به فاصله کانونی، عمق میدان کاهش می یابد. بنابراین هنگام تنظیم دیافراگم دقت کافی داشته باشید.
نکاتی که باید به خاطر سپرد اعوجاج: بیشتر لنزهای زوم با انحنا دادن به خطوط صاف، تصویر را دچار اعوجاج می کنند. این انحنا خصوصا در فواصل کانونی کوتاه نمود بیشتری دارد.
لرزش دوربین: در طول های کانونی خیلی بلند( مثلا 350 میلیمتر) اثر لرزش دوربین بر روی تصویر به مراتب بیشتر است. مطمئن شوید که دوربین را به طور مناسبی مهارکرده ( ترجیحا با سه پایه) و از زمانهای کوتاه شاتر استفاده کنید.
سرعت لنز: همینطور که لنز را به روی فواصل کانونی بلندتر تنظیم می کنید، بازترین دیافراگم های در دسترس کوچک و کوچکتر می شوند. حتی در شرایط روشن، ممکن است که تنظیم بر روی زمانهای کوتاه شاتر با فواصل کانونی بلند مقدور نباشد.
O عدسی های آینه ای
برای انتخاب جانشین برای عدسی های متداول بلند و حجیم به عدسی های آینه ای نگاهی داشته باشید. کاربرد عدسی های آینه ای آسان بوده و کیفیت ویژه ای را نیز به تصویر می دهند.
برای عکاسی از صحنه های ورزشی، طبیعت وحش و جزئیات مناظر طبیعی دوردست به عدسی های بلند نیاز دارید. اما عدسی های بلند متداول گران بوده و حمل آنها به خاطر حجم و وزن زیادشان نیز مشکل است. تعداد کمی از عکاسان با حمل عدسی بلند 600 میلیمتری به احتمال اینکه شاید به قدرت بزرگنمایی بالای آنها نیاز داشته باشند موافقند. عدسی های آینه ای جانشین مناسبی برای عدسی های بلند ، مخصوصا اگر به خاطر هزینه محدودیت داشته باشید، می باشند. ساختار این عدسی ها با ساختار تلسکوپ های انعکاسی مشابه است. آنها به کمک عوامل عدسی نور منعکس شده از آینه ها را دو برابر می کنند و سپس این نور وارد عدسی می شود. یعنی اینکه طول عدسی می تواند تا نصف تقلیل یابد که در این صورت حجم و وزن عدسی نیز کاهش یافته و حمل آن آسان می شود. ساختار عدسی آینه ای هزینه تولید آن را پایین می آورد و می توانید آنها را ارزان تر از عدسی های بلند خریداری کنید. معایب:
این معایب تا اندازه ای در پی بعضی ناتوانی های این عدسی ها حاصل می شود. نخست اینکه ساختار غیر عادی آن موجب می شود که یک دیافراگم ثابت- معمولا دیافراگم f 8 یا f 11- داشته باشد.این خصوصیت موجب می شود که تصویر منظره یاب آن تاریکتر- مخصوصا در شرایط نوری ضعیف- بوده و امکانات عکاسی را تا اندازه ای محدود کند. دو ایراد دیگر نیز دارند که باعث می شود تصویر از وضوح بهتری برخوردار نباشد- یعنی عدسی ها در معرض مشکل آستیگماتیسم و عدم تطابق کانونی قرار می گیرند. اما روی هم رفته قدرت بزرگنمایی حجم، وزن و قیمت پایین عدسی های آینه ای در مقایسه با قدرت بزرگنمایی حجم، وزن و قیمت بالای عدسی های بلند ایده آل است. مورد استفاده عدسی های سریع به کاستن عمق میدان وضوح تصویر محدود نمی شود. آنها همچنین در شرایط نوری کم عملکرد بسیار خوبی دارند، برای اینکه با وجود میزان گشادگی دیافراگم بیشتر می توان از سرعتهای بالاتر شاتر استفاده کرد.
وقتی عده ای مجبور می شوند برای عکاسی از فلاش یا از فیلم سریع با دانه بندی درشت استفاده کنند، در این شرایط، با عدسی سریع می توانید با استفاده از نور موجود صحنه عکاسی کنید.
میزان گشادگی دیافراگم بیشتر برای عکاسی مستند و خبری مفید است. شاید بعضی وقت ها مجبور باشید در شرایط نوری ضعیف دوربین را بدون استفاده از سه پایه در دست گرفته یا از فیلم های کند یا متوسط استفاده کنید. در این شرایط هم میزان گشادگی دیافراگم بیشتر کمک می کند. امکان استفاده از سرعت های بالای دوربین به این معنی است که می توانید از موضوعات متحرک به راحتی عکس بگیرید و میزان لرزش دوربین هم به حداقل می رسد.
درجه F میزان گشادگی دیافراگم مقدار نور رسیده به سطح فیلم را کنترل می کند. درجات f برآورد میزان گشادگی دیافراگم نیست بلکه ارزش عددی حاصل از تقسیم فاصله کانونی عدسی بر قطر دیافراگم است.
انتخاب این ارزش عددی نشانگر این است که میزان گشادگی دیافراگم ها در عدسی های متفاوت ثابت است. اگر دیافراگم 8 را در عدسی 500 میلیمتری انتخاب کنیم میزان گشادگی دیافراگم آن برابر با میزان گشادگی دیافراگم 8 عدسی 50 میلیمتری است. با وجود این در هر دو عدسی نور دقیقا به یک اندازه به سطح فیلم می رسد.
این به خاطر فاصله کانونی بیشتر عدسی بوده و میزان بزرگ نمایی موضوع بیشتر می شود، یعنی نور بیشتری به سطح می تابد. بنابراین برای دریافت نور با همان شدت، عدسی بلندتر باید نور بیشتری را از خود عبور دهد. بنابراین میزان گشادگی واقعی دیافراگم باید بیشتر باشد.
سه شنبه 20 فروردين 1392برچسب:دنیای عدسی ها , :: 15:8 :: نويسنده : حیدرپناه
مغز انسان، اعوجاج های تصویری را به میزان زیادی جبران می کند، بنابراین شما همان چیزی را می بینید که انتظار دارید. ولی متاسفانه دوربین عکاسی، همه این اعوجاج ها را عینا ثبت می کند.
مشکل
عکس هایی که موضوعاتی با خطوط صاف شاخص دارند، نظیر نمای کناری یک ساختمان، هنگام چاپ یا مشاهده روی صفحه نمایشگر، غالبا نامطلوب جلوه می کنند چون خطوط موجود در آنها متقاطع به نظر می رسند. همچنین شکل های معمولی، حالتی فرورفته یا برآمده پیدا می کنند. تحلیل
تغییرات اندازه در قسمت های مختلف عکس، ناشی از تفاوت بزرگ نمایی است. به عبارت دیگر قسمت های مختلف یک منظره با مقیاس های مختلف ثبت می شوند. این اتفاق به سبب اختلاف فاصله دوربین و بخش های مختلف موضوع، رخ می دهد. به عنوان مثال، هنگامی که در سطح خیابان از منظره یاب دوربین به یک ساختمان نگاه می کنید، بام ساختمان نسبت به شما دورتر از کف آن است و این موضوع با نشانه رفتن دوربین به سمت بالا برای عکسبرداری از تمام ساختمان، تشدید می شود. در نتیجه قسمت های دور نسبت به قسمت های نزدیک، کوچک تر به نظر خواهند آمد. راه حل
ابتدا کل عکس را انتخاب کنید و با استفاده از ابزار Distortion یا Transformation عکس را به شکل طبیعی برگردانید. اگر تغییرات بزرگ نمایی در دو سطح (بعد) وجود داشته باشد، هر دو همگرا خواهند بود و در این حالت باید هر دو را اصلاح کنید.
راه اجتناب از مشکل هنگام عکسبرداری، محل خود را با دقت انتخاب کنید و سعی کنید ترکیب بندی عکس را به نحوی انجام دهید که خطوط مرکزی حتی الامکان عمودی قرار گیرند. ضمنا مراقب تقارن دو قسمت میانی عکس باشید.
به جای آنکه دوربین را به سمت بالا نشانه روید تا قسمت بالای ساختمان یا هر سازه مرتفع دیگری را در عکس منظور کنید، موقع عکسبرداری در مکانی قرار گیرید که از سطح زمین بالاتر باشد. به این ترتیب شاید قادر باشید تا دوربین را با مرکز موضوع همسطح کنید و اختلاف مقیاس قسمتهای مختلف آن را هنگام ثبت توسط دوربین، به حداقل برسانید.
Feb
بسیاری از عناصر مزاحم کوچک را می توان با بکارگیری تکنیک های دیجیتال، حذف کرد یا به حداقل رساند. مگر در مواردی که مشکل اساسی در عکس وجود داشته باشد.
مشکل
هنگام عکسبرداری از یک موضوع، ممکن است به عوامل مزاحمی که در قاب تصویر قرار می گیرند توجه نکنید. برخی از آنها اشیا کوچکی هستند مثل لفاف شکلات. ولی حتی روشنایی خارج از فوکوس هم می توانند مشکل ساز باشند.
تحلیل
اغلب دوربین ها، منظره یاب های کوچکی دارند که دیدن جزئیات کامل موضوع در آنها دشوار است. به علاوه، گاهی اشیا دور دست که به نظر غیر واضح می رسند، در محدوده عمق میدان لنز قرار می گیرند. بعضی عوامل نیز اجتناب ناپذیرند، نظیر کابل های تلفن در پس زمینه یک منظره.
راه حل
شاید نیازی نباشد که عامل مزاحم را بکلی حذف کنید و تنها کاهش اختلاف آن با نواحی همجوار کفایت کند. شیوه معمول برای دستیابی به این هدف، شبیه سازی (cloning) است( تکثیر یک ناحیه از عکس و قرار دادن آن بر روی ناحیه دیگر). برای مثال، آسمان آبی را به راحتی می توان روی کابل هایی که از آن می گذرند، شبیه سازی کرد. البته باید در استفاده از بخش هایی که از لحاظ نور و رنگ سازگار باشند، دقت شود. اگر شبیه سازی را از روی نزدیک ترین ناحیه نسبت به شیء مورد نظر انجام دهید، نشکل زیادی باقی نمی ماند.
همچنین می توان با اشباع زدایی پس زمینه، تاثیرات ناخواسته آن را کاهش داد. برای این کار پس از انتخاب پس زمینه، از کنترل colorsaturation استفاده کنید. البته می توان از ابزار saturation یا sponge نیز برای اشباع زدایی موضعی، بهره گرفت. روش دیگر، تارکردن پس زمینه با بکارگیری فیلتر blur است. برای انتخاب پس زمینه، از لبه های پرشکل( featheredge) با پهنای باریک استفاده کنید تا وضوح خطوط محیطی موضوع، حفظ شود. اگر تنظیمات لازم را با دقت انجام ندهید، حاشیه منطقه انتخاب شده، کاملا قابل تفکیک خواهد شد. توجه کنید که در عکس های کوچک، میزان تاری باید بیشتر از عکس های بزرگ باشد.
دو عاملی که می توانند به طور جدی باعث افت کیفیت تصویر شوند، غبار و اغتشاش هستند. غبار، در نتیجه نشستن مواد خارجی مانند مو، ریگ، شن و ذرات بسیار ریزی از این قبیل بر روی فیلم و یا حسگر نوری دوربین دیجیتال است. اغتشاش که معمولا به صورت پیکسل های ناهمگن با پیکسل های مجاور جلوه می کند، در نتیجه استفاده از حسگرهای نوری و یا اسکنرهای نامرغوب ناشی می شود.
با استفاده از فیلترهای موجود در نرم افزارهای ویرایش تصویر، می توان اغتشاش را کاهش داد. ولی این کار تنها در صورتی ممکن است که خال های شلوغ از نظر اندازه بسیار کوچک تر از پیکس های تشکیل دهنده اطلاعات اصلی عکس باشند. اگر وضعیت چنین نباشد، آنگاه اعمال فیلتر دیجیتال باعث از بین رفتن اطلاعات اصلی تصویر علاوه بر اغتشاش آن خواهد شد.به خاطر در معرض هوا قرار گرفتن قطعات داخلی دوربین های تک عدسی انعکاسی دیجیتال (D-SLR) هنگام تعویض لنز، غبار به طور بالقوه دشمنی خطرناک برای اینگونه دوربین ها به شمار می رود و به طرز اغراق آمیزی در تصویر ثبت خواهد شد. در دوربین های فیلمی این مشکل فقط کادری را که غبار روی آن نشسته است تحت تاثیر قرار می دهد ولی در دوربین های دیجیتال تا زدودن ذره از روی حسگر، غبار کماکان هر عکسی را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
Dec
· تفسیر درست رنگ ها در تصاویر به عوامل مختلفی بستگی دارد که یکی از آنها اطمینان از همخوانی بین دوربین و منابع نور است.
· مشکل
تصاویر گرفته شده در داخل ساختمان ها به شکلی غیر طبیعی دارای ته رنگ نارنجی یا زرد هستند. مشکل ته رنگ های نادرست، برای بعضی از تصاویر گرفته شده در فضای باز به گونه دیگری اتفاق می افتد: در این عکس ها ته رنگ های آبی به شکلی غیر طبیعی سرد جلوه می کنند. در شرایط دیگر، تصاویر گرفته شده در زیر نور لامپ های فلورسنت کلا سبز به نظر می رسند. رفع این قبیل مشکلات در صحنه های روشن شده با ترکیبی از نورهای طبیعی و مصنوعی مشکل است: اگر نور نارنجی ساطع شده از لامپ را با استفاده از فیلتر آبی و یا فیلم تنگستن جبران کنید، آنگاه نور دریافتی از پنجره بسیار آبی به نظر خواهند رسید، و اگر نور سرد دریافتی از پنجره را اصلاح کنید، آنوقت نور لامپ بسیار نارنجی ظاهر خواهد شد. تحلیل تمامی سیستم های ثبت تصویر، خواه آنالوگ و خواه دیجیتال، فرض می کنند که نور موجود در صحنه دارای طیف کامل رنگ است. حال اگر این طیف کامل نباشد و یا قسمتی از طیف از بقیه طول موج های نور قوی تر باشد، آنگاه هر موضوع مورد تابش در صحنه تحت تاثیر قوی ترین رنگ این نور قرار خواهد گرفت. ما نور گرم داخل اتاق را که به طور واقعی بسیار نارنجی و یا زردتر از چیزی است که " می بینیم" تجربه نمی کنیم. این تفسیر رنگ به دلیل قابلیت انطباق پذیری چشمان ما با محیط اطراف و نیز به دلیل " فیلتر کردن" نور بوسیله مغز است. به همین ترتیب ما به ندرت متوجه ته رنگ آبی نور موجود در سایه ها و روزهای آفتابی می شویم زیرا چشمان و مغز ما این ته رنگ ها را جبران می کنند. راه حل · بسته به اینکه از فیلم و یا فناوری دیجیتال برای ثبت تصویر استفاده می کنید راه حل های متفاوتی برای تعادل رنگ ها وجود دارند.
· سیستم های بر مبنای فیلم
· با توجه داشتن به منبع اصلی نور در صحنه، فیلمی مناسب با آن انتخاب کنید. برای عکاسی داخل اتاق ها و در نور مصنوعی، از فیلم های تنگستن استفاده کنید. این نکته و نکته بعدی به خصوص بیشتر در مورد اسلاید صدق می کند. در مورد نگاتیو، جبران رنگ در مرحله چاپ تا حدودی امکان پذیر است.
· از فیلترهای رنگی برای متعادل کردن رنگ و نور در صحنه استفاده کنید.
تصاویر اسکن شده · بسیاری از اسکنرها قادرند که هنگام عمل اسکن همزمان رنگ ها را نیز تنظیم کنند.
با استفاده از نرم افزارهای ویرایش تصویر، امکان تنظیم رنگ با دقتی به مراتب بیشتر از اسکنرها امکان پذیر است. · دوربین های دیجیتال
· بسیاری از دوربین های دیجیتال، به طور خودکار جبران رنگ را با فناوری "تعادل رنگ سفید"(White Balance) انجام می دهند. آنها رنگ های موجود در نور دریافتی را تجزیه کرده و تعادل بین آنها را برقرار می سازند.
· همانند عکس های اسکن شده، ته رنگ های ناخواسته رنگ در فایل های دیجیتال را نیز می توان با استفاده از نرم افزار از میان برد. باید به یاد داشت که اصلاح رنگ (حداقل به طور کامل) لزوما در همه موارد کار مناسبی نیست. گاهی اوقات ته رنگ های تند و حاکم در یک عکس به ماهیت و ایجاد یک " جو" خاص کمک زیادی می کند.
راه اجتناب از مشکل · از عکاسی در شرایطی با نورهای ترکیبی( طبیعی و مصنوعی) پرهیزب کنید مگر آنکه آگاهانه خواستار نتایج غیرمنتظره حاصل از چنین شرایطی باشید.
از گرفتن عکس هایی که نور در تعیین هویت آن اهمیت زیادی دارد، در زیر نورهای فلورسنت خودداری کنید. اصلاح ته رنگ های ناشی شده از این منبع نور حتی با نرم افزار نیز کار مشکلی است. · از آنجایی که اصلاح رنگ اعمال شده توسط فیلترهای رنگی لنز به صورت تقریبی است، صرفا به آنها برای اصلاح صحیح رنگ اتکا نکنید، نرم افزارها این کار را بسیار دقیق تر و بدون عوارض جانبی فیلترها انجام می دهند.
Dec
ساختمان ها و بناهای تاریخی همیشه موضوعاتی جالب برای عکاسی بوده اند. اما در عین حال این موضوعات می توانند اعوجاج آزاردهنده ای را در عکس ها بوجود آورند.
مشکل
به نظر می آید که بناهای بلند مثل ساختمان ها، درخت ها و تیرهای چراغ برق که به دوربین نزدیک بوده و نیز در سطح بالاتری قرار دارند، طوری به عقب خمیده شده اند که گویی در حال سقوط هستند.
تحلیل
این اعوجاج هنگامی رخ می دهد که حین گرفتن عکس، دوربین به سمت بالا متمایل می شود. در نتیجه عکس قسمت بیشتری از پیش زمینه را در مقایسه با ارتفاع موضوع ثبت می کند.
راه حل
· عقب تر بایستید و دوربین را در حالت تراز نگاه دارید. در این حالت دوربین پیش زمینه بیشتری را در عکس خواهد گنجاند ولی می توانید بعدا آن را قیچی کنید.
· از یک لنز و یا زاویه باز استفاده کنید. با این حال به یاد داشته باشید که دوربین را دقیقا افقی نگاه دارید زیرا لنزهای زاویه باز در اعوجاج بوجود آمده اغراق می کنند.
· در صورت ناچار بودن، در هر حالت عکس گرفته سپس با استفاده از نرم افزارهای ویرایش تصویر آن را اصلاح کنید.
· از لنزهای متغیر(shift lens) استفاده کنید. هرچند که قیمت این لنزها فوق العاده بالاست ولی از نظر فنی، این بهترین راه حل است.
گوشه های تصویر سایه دار و یا تیره به نظر می رسند. این گوشه ها، مقداری تار نیز هستند و منتهی الیه گوشه های تصویر کاملا به سیاهی تمایل دارند.
تحلیل
این مشکل معمولا به خاطر لبه طولانی لنز( در نتیجه نصب چند فیلتر به طور همزمان) اتفاق می افتد. این خطا مخصوصا در مورد لنزهای زاویه باز همچنین می تواند در اثر نصب نامناسب کلاهک لنز( hood) و یا عمیق بودن بیش از اندازه آن نیز بروز کند. راه حل اگر مناطق تیره در تصویر کوچک باشند، این خطا را می توان با شبیه سازی( cloning) از روی مناطق همجوار اصلاح کرد. افت نور را نیز می توان با Radial Graduate و یاFill Gradient و با آزمودن درجات مختلف تاریکی و شفافیت این ابزارها اصلاح نمود.
راه اجتناب از مشکل
اگر هنگام استفاده از فیلترها و کلاهک لنز دقت به خرج دهید، به راحتی می توانید از بروز این مشکل جلوگیری کنید. مشکل افت نور به عنوان یک پدیده اپتیکی( و نه استفاده نابجا از فیلترها) را نیز می توان با استفاده کردن از دیافراگم های بسته تر و همچنین لنزهای مرغوب تر تا حد زیادی کاهش داد.
Dec
نورهای پراکنده لنز(flare)
لکه های درخشان نور که گاهی با حاشیه های رنگی همراه هستند را نورهای پراکنده لنز می خوانند. لکه ها بعضی اوقات به صورت تکی و گاهی چندین عدد از آنها از منبع نور سرچشمه گرفته و به صورت یک خط در تصویر امتداد می یابند.
تحلیل
این قبیل خطاها غالبا در اثر انعکاسات داخل لنز روی می دهد. نورهای پراکنده و منتشر شده از منبع نور پس از ورود به لنز، در دیواره های آن منعکس شده و بر روی فیلم یا حسگر ثبت می شود. راه حل
هنگام کار بر روی یک فایل دیجیتال لکه های کوچک را می توان به آسانی با شبیه سازی مجاور و با استفاده از ابزار clone stamp اصلاح نمود. هرچند که ترمیم لکه های بزرگ تر به خاطر کوچک تر شدن نواحی سالم بر روی تصویر دشوارتر است.
راه اجتناب از مشکل برای جلوگیری از ورود نورهای پراکنده به لنز، از یک کلاهک لنز مناسب استفاده کنید. تا آنجایی که امکان دارد از نشانه رفتن دوربین به طور مستقیم به سمت منابع درخشان و پر تلالوی نور خودداری کنید. اگر با این وجود به خاطر اقتضای موقعیت، مجبورید که منبع نور را در تصویر بگنجانید، از دیافراگم های بسته تر استفاده کنید تا میزان انعکاسات داخلی به حداقل برسد.
Nov مممممم
تصویر غیر واضح و تار به نظر می رسد. کنتراست کم و مرز نقاط روشن (Highlights) قابل تشخیص نیست.
تحلیل
عواملی مانند لنز یا فیلتر آلوده به گرد و غبار، فوکوس نامناسب، قطعات اپتیکی آسیب دیده، لرزش دوربین و یا حرکت موضوع حین عکسبرداری، به تنهایی و یا به صورت ترکیبی، می توانند در عدم وضوح تصویر موثر باشند. راه حل
می توان بوسیله تنظیم کننده های Curves یا Levels موجود در نرم افزار، به بالا بردن کنتراست و بهبود کلی تصویر کمک کرد. همچنین اعمال فیلترهای sharpen یا UnsharpenMask نیز احتمالا باعث بهتر شدن کیفیت خواهد شد. برای منفرد کردن موضوع از محیط اطراف ( غالبا پس زمینه)، محیط اطراف موضوع را انتخاب کرده و فیلتر Blur را اعمال کنید.
راه اجتناب از مشکل
لنز و فیلتر آن را همواره تمیز نگه دارید. برای استفاده از زمان های طولانی تر شاتر و یا هنگام استفاده از لنزهای تله فوتو از سه پایه استفاده کنید. در صورت دسترسی، از لنزهای تله فوتوی با امکان تثبیت تصویر (image-stabilization) استفاده کنید.
هر شخصی که از موضوعاتی مانند ساختمان ها و آثار معماری عکس تهیه کرده باشد، به نوعی با مسائل مربوط به اعوجاج تصویر آشنایی دارد.
مشکل
استفاده از یک لنز با فاصله کانونی فوق العاده کوتاه، منجر به بوجود آمدن جلوه " چشم ماهی" ( fish-eye) می شود که در بسیاری از موارد ناخواسته است. خطوط مستقیم موجود در هر موضوعی ( مانند خطوط ظاهری ساختمان ها، خط افق و دکوراسیون داخلی اتاق ها) کمانی شکل، و یا حداقل دارای انحنا به نظر می رسند. این تحریف خطوط که اصزلاحا "اعوجاج" نامیده می شود، در لنزهای زوم چشمگیرتر از لنزهای معمولی است. تحلیل اعوجاج، نتیجه تغییرات جزئی در بزرگ نمایی تصویر در کادر آن است. لنزهایی که از نظر ساختمانی قرینه نیستند، خصوصا مستعد این نوع تحریف تصویر هستند. بنابراین غیر قرینه بودن ساختار لنزهای زوم، به معنی افزایش امکان وقوع اعوجاج، در این نوع لنزهاست. راه حل اصلاح به وسیله نرم افزارهای ویرایش تصویر امکان پذیر است. با این وجود تبدیل خطوط دارای انحنا به خطوط صاف، دشوارتز از اصلاح خطوط کج خواهد بود. فیلتر Spherize می تواند انتخاب مناسبی برای تصحیح این اعوجاج باشد.
راه اجتناب از مشکل * از قرار دادن خطوط صاف مثل خط افق و یا تقاطع دو دیوار، در نزدیکی لبه کادر خودداری کنید.
* از به کار بردن فواصل کانونی فوق العاده( چه کوتاه و چه بلند) هنگام عکاسی با لنزهای زوم اجتناب کنید.
* در موقع استفاده از لنزهای زوم، از فاصله کانونی استفاده کنید که دارای حداقل اعوجاج است( معمولا این فاصله در میانه دامنه دو فاصله کانونی لنز قرار دارد).
مشکل موج Moire
یکی از ایراداتی که می تواند کیفیت تصاویر ثبت شده توسط دوربین های دیجیتال را تحت تاثیر قرار دهد موج Moire است. این مشکل هنگامی اتفاق می افتد که صفوف منظم حسگرهای دوربین با خطوط منظم موجود در موضوعاتی مثل تارو پود پارچه تداخل پیدا می کنند. روی هم افتادن این دو الگوی منظم که ضمن عدم تشابه با یکدیگر، کاملا در یک ردیف نیز قرار نگرفته اند، به ایجاد خطوطی موجی شکل روی تصویر منجر می شود. این موج گاهی به صورت نوارهای رنگی و گاهی به صورت نوارهای تیره و روشن در تصویر دیده می شوند. برای حل این مشکل، Kodak راه حل پیشرفته ای بنام "Anti Aliasing Filter" را ابداع کرده است. شرکت های دیگر نیز از فیلتری بنام "Low Pass" برای رفع این اشکال استفاده می کنند. این فیلترها با حذف کردن اندکی از جزئیات تصویر، آن را "ملایم" می کنند.
مطالبيمتر
جمعه 2 فروردين 1392برچسب:, :: 8:44 :: نويسنده : حیدرپناه
  |
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: